Yılanlar, zehirli ve zehirsiz türleri bulunan pullu sürüngenler sınıfına ait canlılardır. Yapısal olarak dar, uzun ve ayaksızdırlar. Vücutlarında üst üste binmiş pullar mevcuttur. Yılan türlerinin çoğunun kafatasında fazla sayıda eklem bulunur. Bu özellik, yılanların hareketli çeneleri sayesinde kendilerinden daha büyük avları yutmalarını sağlar. Vücutları dar olmasına rağmen, iç organlarının yerleşimi oldukça düzenlidir. Böbrekler gibi çift olan organlar üst üste yerleşmiş olup, genellikle tek olan akciğerleri işlevseldir.

Dünya üzerinde Antarktika ve bazı adalar dışında her yerde yılan bulunur. Bilinen yılan türleri, 15 familyada toplanan 456 cins ve 2900 türden oluşur. Yılanların boyutları 10 cm'den başlayarak 7.6 metreye kadar ulaşabilir. Türkiye'de ise 47 yılan türü yaşamaktadır. Genellikle yılanların çoğu zehirsizdir. Zehir, yılanların öncelikle savunma aracı olup, avlarını kontrol edebilmek ve onları öldürmek için kullanılır. Zehirsiz yılanlar ise avlarını sıkmak suretiyle öldürür veya canlı olarak yutarlar. Bir yılanın dış görünümüne bakarak zehirli mi yoksa zehirsiz mi olduğunu anlamak, ancak profesyonellerin yapabileceği bir iştir. Bu nedenle bilinçsizce yılanlara yaklaşılmamalıdır.

Yılanlar, koku almak için burun delikleri yerine dillerini kullanırlar. Çatallı ve uzun dillerinin uçlarıyla yerdeki ve havadaki kokuları alırlar. Dilini içeri çektiklerinde, aldıkları kokuları damaklarında bulunan Jacobson organı yardımıyla duyu haline getirirler. Genellikle üç metreden ötesini göremezler, bu yüzden avlarını ancak bu mesafeden görebilirler. Zehirli olan engerek yılanları, avlarını önce zehirler, ardından dilleriyle avlarını takip eder ve ölülerine ulaştıklarında yutarlar. Yılanlar, ağızları kapalı olduğunda, alt çenelerine gelen burun delikleri hava borusunun üzerine geldiğinden solunum yapabilirler. Yani ağızları kapalı olsa da solunum yapabilirler. Avlarını yutarken ağızları açık olduğunda, burun delikleri hava borusuyla bağlantı halinde olmaz. Bu durumda vücutlarında bulunan hava torbalarındaki yedek havayı kullanırlar. Yılan türlerinin çoğunda sağ akciğer işlevseldir, diğer akciğer kaybolmuştur. Piton ve boa yılanı türlerinde sol akciğer oldukça küçüktür. Büyük avları yutarken daha fazla zamana ihtiyaç duyduklarından, ağız tabanındaki soluk borusu girişini ağızlarından dışarıya çıkarabilirler. Bu özellik, ağızları dolu olsa da nefes almalarını sağlar.

Uzun süre yılanların sağır olduğu düşünülmüştür. Çünkü dış bedenlerinde kulakları yoktur. Fakat yılanlar, çeneleri ve kulakları arasında bulunan kemik bağlantısı ile topraktaki titreşimleri rahatça duyabilirler. Yılanların bulunduğu bir yerde gürültü yaparak yüründüğünde yılanlarla karşılaşmak pek mümkün olmaz. Yılanların bazı türlerinde göz ve burun arasında, iki taraflı ince zarla kaplı çukur bulunur. Sıcak kanlı canlıların bedenlerinden yayılan ısı dalgalarını tespit etmek için bu çukurları kullanırlar. Böylece yılanlar, karanlık bile olsa avlarını rahatlıkla takip edebilirler.

Zehirli yılanlarda zehir, avlarını eritmeye yarayan oldukça güçlü bir sindirim sıvısı olarak işlev görür. Yılan zehirsiz olsa bile, sindirim sıvısı olarak kullandıkları zehri vardır. Yılanın ağzına parmağınızı sokarsanız ya da yılan sizi ısırırsa hemen parmakta yanma ve şişme etkisi görülür. Bir zehirli yılanın dişleri sökülse bile yeniden dişleri çıkabilir.

Yılanlar, genellikle yumurtlama yoluyla ürerler. Yumurtadan çıkan yavrular, ergin bireylere benzer. Yumurtadan çıkar çıkmaz çevrelerini gözlemleyebilirler. Engerek yılanları, anakonda ve boa yılanlarının çoğunluğu yavrularını doğurur gibi görünse de bu aslında bildiğimiz doğum değildir. Bu tür yılanların yumurtası karınlarında gelişir ve doğum gibi algılanır. Bu durumda yılanın gebeliği yaklaşık 2 ay devam eder. Bu üreme şekline ovoviviparite denir. Halk arasında çiftleşmeye hazırlanan ya da çiftleşen yılanların ereksiyon olmuş hemipenisleri, çift olduğundan dolayı ayak gibi görülür. Bu yüzden yılanların ayakları olduğu da düşünülür.

Yılan türleri, farklı boylarda ve renklerde olabilir. Zehirli yılanlar için "üçgen başlı, küt kuyruklu" gibi ayrımlar yapılsa da bu özellikler genel olarak kabul edilmez. Bu nedenle her yılanın zehirli olabileceği düşünülmeli ve dikkat edilmelidir.